- comprobator
- comprobātŏr, ōris, m.
qui approuve, approbateur.
* * *comprobātŏr, ōris, m. qui approuve, approbateur.* * *Comprobator, Verbale. Cic. Qui approuve et ha fort aggreable.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
approuver — Approuver, Probare, Approbare, Comprobare. Approuver une chose comme bien faite, et la declarer recevable, In acceptum referre, Ratum aliquid habere. Ils approuvent mon honneur en n y contredisant point, Comprobant silentio honorem meum.… … Thresor de la langue françoyse