comprobator

comprobator
comprobātŏr, ōris, m. qui approuve, approbateur.
* * *
comprobātŏr, ōris, m. qui approuve, approbateur.
* * *
    Comprobator, Verbale. Cic. Qui approuve et ha fort aggreable.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • approuver — Approuver, Probare, Approbare, Comprobare. Approuver une chose comme bien faite, et la declarer recevable, In acceptum referre, Ratum aliquid habere. Ils approuvent mon honneur en n y contredisant point, Comprobant silentio honorem meum.… …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”